Ο πρώην πιστός στρατιώτης!

Στη ζωή μου πάντα ήμουν άτομο αυτό που λέμε προ-γραμ-μα-τι-σμέ-νο! Ίσως από τους γονείς, ίσως απο τον χαρακτήρα μου, πάντα είχα πρόγραμμα για το τι θα κάνω ώστε να τα προλάβω όλα, να εκπληρώσω όλες τις υποχρεώσεις μου κλπ. Υπερβολική μπορώ να πω, αφού ακόμα και για να τηλεφωνήσω σε μια φίλη, μη γελάσετε αλλά έβαζα υπενθύμιση! μπας και ξεχάσω, Αφού είπα κάτι, έπρεπε να το κάνω. Στο κινητό ακόμη χτυπούν οι υπενθυμήσεις που έβαλα πριν 3 και 4 μήνες: Nα ρωτήσω για την τάδε δουλειά, να πάω στο ραντεβού στον τάδε γιατρό κλπ κλπ.

Το πιστό στρατιωτάκι τους τελευταίους μήνες έχασε-και πολύ φοβάμαι για πάντα αυτό το Γερμανικό πρόγραμμα. Αιτία: Ένα έμβρυο μερικών εκατοστών. Και ακόμα που είμαι, λέω στον εαυτό μου, αν άρχισα έτσι, φαντάζομαι όταν Θεού θέλοντος γεννήσω τι θα γίνει.. Πρόγραμμα... γιοκ κατά την Κυπριακή! Πως να ξέρω τι θα κάνω και αν θα μπορώ να το κάνω? Όλα εξαρτώνται αν η εγκυμοσύνη συνεχίσει να είναι τόσο εύκολη, για να μου επιτρέπει να κάνω αυτά που σχεδιάζω..

Όλα τα έγγραφα της δουλειάς, παλαιότερα ήταν καταχωρημένα πριν από μήνες, έτσι ώστε την κατάλληλη στιγμή να τα παραδώσω. Καλά δεν είχα τίποτε καλύτερο να κάνω? Λέω στον εαυτό μου.. Μάλλον όχι! Τώρα δε λέω, οι υποχρεώσεις υποχρεώσεις, αυτό δεν αλλάζει, αλλά κάτι μου λέει ότι έχω σοβαρότερα θέματα να ασχοληθώ, και αν αφήσω και κάτι για την τελευταία στιγμή δεν χάλασε και ο κόσμος!

Άσε που η οικονομική κρίση πλέον δεν επιτρέπει να κάνουμε μεγαλόπνοα σχέδια και όνειρα για το μέλλον.. Ως εκεί που μπορούμε, όσο το δυνατόν περισσότερο ρεαλιστές..

Τώρα που το σκέφτομαι, ούτε και πριν μπορούσε να μου εγγυηθεί κανείς ότι αυτά που προγραμμάτιζα θα τα έκανα. Απλά είχα συνηθίσει σε ένα τρόπο ζωής τέτοιο, που κάποτε ξεχνούσα ότι κάποια πράγματα δεν μπορώ να τα ελέγξω και πως όταν εμείς κάνουμε σχέδια, ο Θεός γελάει.

Γελάει και καλά κάνει! Τελικά το απρόβλεπτο αύριο, μας κρύβει πολλές εκπλήξεις! Οι δυνατότητες μας φθάνουν ως ένα ορισμένο σημείο. Απο εκεί και πέρα, εκεί που ούτε η θέληση ούτε η προσπάθεια μας δεν φτάνει, νομίζω πως πρέπει να τα αφήνουμε σε αυτό που ο καθένας μας ονομάζει Θεό, ή σύμπαν, ή ζωή!