ΤΟ ΠΙΟ ΛΕΥΚΟ ΧΡΩΜΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΜΟΥ

Ονειρευόμουν σε κάποια στιγμη της ζωής μου να κάνω παιδιά, αλλά ποτέ δεν ήμουν απο τις γυναίκες που βλέπουν παιδάκια και τρελαίνονται. Κατακρίβεια λίγα χρόνια πριν όταν συγγενείς μας είχαν αποκτήσει παιδάκια και πηγαίναμε στο σπίτι τους για να τα δούμε (για να τα δει ο άντρας μου για να πω την αλήθεια, όχι εγώ) μετά τη μισή ώρα βαριόμουν αφάνταστα. Και δεν ξέρω πως θα ακουστεί αυτό αλλά δεν ήθελα να πηγαίνω πολύ συχνά γιατί τους έβλεπα όλους φοβερά χαρούμενους και χαμογελαστούς και ένιωθα ότι και εγώ έπρεπε αναγκαστικά να χαμογελάω, ενώ δεν μου έβγαινε. Τα αγαπούσα, αλλά ώς εκεί.

Μέχρι που πέρυσι χτύπησε το βιολογικό μου ρολόι. Αχ αυτό το ρολόι! Όταν βλέπεις πως τα χρόνια προχωρούν και αν δεν θέλεις όταν μπορείς, δεν θα μπορείς όταν θέλεις! Όταν τα αδέρφια σου αποκτούν παιδάκια και τότε δένεσε πολύ μαζί με αυτά τα γλυκά, αθώα πλασματάκια. Και σκέφτεσαι τι ωραία να είχα και εγώ ένα παιδάκι να το αγαπώ, να το προστατεύω, να δίνω την αγάπη μου και να βάλω τον εαυτό μου δεύτερο πια στη ζωή μου. Η διασκέδαση μέχρι πρωίας και οι ανούσιες σχέσεις μου φαίνονταν πια σπατάλη χρόνου και τίποτε άλλο.

Και να που χωρίς να το περιμένουμε και να το προσπαθήσουμε ιδιαίτερα, πριν λίγες μέρες έμαθα ότι είμαι έγκυος! Είναι απίστευτο το αίσθημα ευτυχίας αλλά και ευθύνης που γεννιέται σε μια γυναίκα μόλις μαθαίνει ότι περιμένει παιδί. Τώρα κατάλαβα αυτό που μου έλεγε η αδερφή και οι φίλες μου που είναι μητέρες ότι αμέσως όλα τα υπόλοιπα που σε απασχολούσαν μέχρι πρώτινος, αποκτούν μικρότερη σημασία. Αποτυχημένες φιλίες, σχέσεις, ανεξήγητα γιατί, μοιάζουν να έχουν μηδενική αξία μπροστά σε αυτό. Ό,τι έγινε, έγινε, υπάρχουν πραγματικά σοβαρότερα και πιο ουσιαστικά πράγματα να ασχοληθώ. Πρωταρχικό μέλημα είναι να είναι το παιδί μου υγιές.

Εύχομαι στην Παναγία να έχω μια τελειόμηνη εγκυμοσύνη και όλα να πάνε καλά για αυτό το μικρό πλασματάκι. Την ευχαριστώ που με αξίωσε να νιώσω αυτή τη μεγάλη ευτυχία.

Πιστεύω ότι η μητρότητα δεν αφορά μόνο τη βιολογική μητέρα. Το ίδιο ακριβώς μπορεί να αγαπήσει μια μητέρα και ένα παιδάκι το οποίο δεν το γέννησε. Το μητρικό ένστικτο και η αγάπη είναι ακριβώς η ίδια. Σε τίποτε δε διαφέρει η αγάπη και οι θυσίες που είναι διατεθημένη η μητέρα, βιολογική ή όχι, να κάνει για χάρη του παιδιού της.

Εύχομαι μέσα απο την καρδιά μου οι γυναίκες που επιθυμούν ένα παιδάκι, να το αποκτήσουν,  και να νιώσουν τη χαρά της μητρότητας, είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο.