Συνήθισα την καθημερινότητα μου χωρίς τον πατέρα του παιδιού μου. Κάποιες μέρες ερχόταν και έμενε μαζί μας, κάποιες μέρες έμενε στο χωριό..Η ζωή μαζί του δεν μου λείπει καθόλου.
Δεν μπαίνω καν στη διαδικασία να διαφωνήσω μαζί του για ο,τι δήποτε. Σκέφτομαι όμως: Eίναι καλύτερα να προχωρήσω με το διαζύγιο ή να μείνω μαζί του για χάρη του παιδιού; Aν μείνουμε μαζί, πιστεύω πως κάποιες μέρες θα έρχεται στο σπίτι και κάποιες θα μένει στο χωριό, θα δουλεύει και εδώ και εκεί όπως κάνει τώρα και το κυριότερο.. το παιδάκι μου θα έχει αναμνήσεις από τον μπαμπά του, ο οποίος τον αγαπά οφείλω να πω πάρα πολύ. Όσο για καυγάδες κλπ δεν πρόκειται να μαλώσω ούτε και μια φορά μαζί του, όπως και τώρα, άρα το παιδάκι δεν θα μεγαλώσει μέσα σε καυγάδες και εντάσεις. Και σκέφτομαι αφού είναι τόσο εγωιστής και προσπαθεί με το καθετί να με πληγώσει, σε κάποια φάση (το ξέρω ότι θα με μισήσετε τώρα απανταχού απατημένοι, αλλά μπήτε στη θέση μου) να βρω κάποιον άνθρωπο που να με αγαπά πραγματικά-αν βρω, και εννοείται όχι παντρεμένο ή δεσμευμένο, και να έχω παράλληλη σχέση. Να είμαι ευτυχισμένη και το παιδάκι μου να μην πληγωθεί χάνοντας τον πατέρα του...
Σκέψεις κάνω.. Και ζητώ τη γνώμη σας...
Να προχωρήσεις με το διαζύγιο. Το παιδάκι και να μην καταλαβαίνει τώρα, κάποια στιγμή θα καταλάβει, και δεν υπάρχει λόγος να μην έχεις κι εσύ καθαρή τη ζωή σου από όλα αυτά για να προχωρήσεις πιο πέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυσκολο αλλα οπως φαινεται εκει οδηγουμστε.. ποιος ξερει? ισως μας βγει σε καλο.. σε συχαριστω για τη γνωμη σου :)
ΔιαγραφήΤα παιδιά αντιλαμβάνονται πολλά περισσότερα απ'όσα νομίζουμε. Πίστεψε με, καλύτερα να μεγαλώνει με μια ευτυχισμένη μαμά και να διατηρεί καλή σχέση με τον μπαμπά του από το να ζει σε ένα ψεύτικα "ευτυχισμένο" περιβάλλον. Είναι πιο υγιές το πρώτο. Σκέψου το δεύτερο σενάριο και τα πρώτυπα που θα αποκτήσει και αν σε κάποια φάση της ζωής του υποκύψει το ίδιο και ζει σε μια εξίσου πλασματική ευτυχία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω να κατανοήσεις τη ματιά που το βλέπω, δε θέλω να κρίνω κανένα.
Αυτα τα "πρωτυπα" φοβαμαι.. Ευχαριστω για την γνωμη σου χχ
ΔιαγραφήΤα παιδιά εκτός από την αγάπη των γονιών τους, χρειάζονται να νιώθουν και την αγάπη μεταξύ των γονιών τους. Η σχέση των γονιών μας καθορίζει σε μεγάλο βαθμό υποσυνείδητα, κυρίως, το είδος των σχέσεων και των συντρόφων που θα έχουμε ως ενήλικες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτα ακριβως εχω διαβασει προσφατα και περνουν συνεχως απο το μυαλο μου.. ευχαριστω για τη γνωμη σου χχ
ΔιαγραφήΓια χάριν του παιδιού (και του εαυτού σου) θα πρέπει να επιλέξεις ένα υγιές περιβάλλον που μέσα ρέει η αλήθεια. Μια μαμά που το λατρεύει και ένας μπαμπά που επίσης το λατρεύει αλλά δεν μένουν κάτω από την ίδια στέγη, μπορεί να χαρίσει και πάλι όμορφες αναμνήσεις σε ένα παιδάκι. Όπως είπαν και πιο πάνω, τα παιδιά διαισθάνονται όλα όσα συμβαίνουν ανάμεσα στους γονείς. Δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα μεγαλώσει καλύτερα ένα παιδάκι με δύο γονιούς που προσποιούνται μεταξύ τους... άσε που αυτό δεν θα κρατήσει και θα ξεσπά κάθε λίγο και λιγάκι η οδυνηρή πραγματικότητα της μη-σχέσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΨυχοφθόρο για όλους. Επέλεξε την αλήθεια σε ότι ζεις με το παιδί σου. Είναι η πιο στέρεη βάση... για χάριν του.
Τα φιλιά μου :)
Σε ευχαριστω Ruth xx
ΔιαγραφήΚανονικά θα ήταν καλό να ήσουν η ίδια τόσο αποφασισμένη, που να μην χρειαζόταν η δική μας "παρεμβολή". Αφού όμως ζητάς τις απόψεις μας, εγώ είμαι κατηγορηματικά αντίθετη με αυτό που νομίζεις ότι μπορείς να πράττεις παράλληλα με ένα γάμο. Μόνο ένα διαζύγιο καθαρότατο θα είναι και η καθαρότερη και πιο ντόμπρα λύση και για το παιδί (ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΟΛΑ!) και για σας. Και πίστεψε με, κανείς δεν θα σε αγαπήσει αληθινά, ενώ εσύ θα σέρνεσαι μέσα σε ένα γάμο/ναυάγιο και παράλληλα θα αναζητάς και μια παράλληλη σχέση. Όποιος -εραστής- βρεθεί μαζί σου κάτω από τέτοιες συνθήκες, να ξέρεις ένα πράγμα: θα είναι μαζί σου επειδή τον ΒΟΛΕΥΕΙ και τον ΣΥΜΦΕΡΕΙ ένα τέτοιο σχήμα. Συγνώμη αν σου τα είπα πολύ ωμά, αλλά μας ζήτησες να σου πούμε αλήθειες. Έτσι κι αλλιώς, εσύ θα αποφασίσεις τι θα κάνεις τελικά. Φιλιά πολλά :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν θελήσεις να μιλήσεις μαζί μου, έχω το μέηλ μου στο blog μου. Petra :))
Eυχαριστω για τη γνωμη σου. Καθολου ωμα.. αυτα τα εχω σκεφτει. Αλλα στην τελικη ολοι αυτο που μας βολευει και μας συμφερει κανουμε, Αρχισα να αμφιβαλλω οτι οι επιλογες μας ειναι απλα και μονο απο αγνη αγαπη. Ειτε σε θεμα φιλιας ειτε σε σχεσεις..Προσωπικα εκτος απο την οικογενεια μου, δεν μπορω να σκεφτω κανεναν που να αποτελω μερος της ζωης του και να μην υπαρχει εστω και λιγο βολεμα, εστω και λιγο συμφερον.Οπως και εγω το ιδιο.
ΔιαγραφήΔιαφωνώ μαζί σου καθέτως οριζοντίως και διαγωνίως. Το μωρό τώρα μπορεί να μην καταλαβαίνει αλλά όταν μεγαλώσει λίγο θα καταλαβαίνει ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Λες ότι θα μείνεις σε ένα "γάμο" για να μη στερηθεί τον πατέρα του, ο οποίος θα μένει κάποιες μέρες μαζί σας και κάποιες στο χωριό. Είναι αυτό γάμος; Δεν είναι και αυτή στέρηση του πατέρα και μάλιστα μέσα από μια ψεύτικη εικόνα; Μπορεί το μωρό και με ένα διαζύγιο στη μέση να βλέπει τον πατέρα του όσο συχνά θέλει και να μένει και μαζί του. Οι αναμνήσεις είναι αυτές που θα μείνουν στο μυαλό του μεγαλώνοντας και σ'αυτές πρέπει να ποντάρεις. Το ίδιο και ο πατέρας. Στο κάτω κάτω τι ανάμνηση είναι μια μαμά και ένας μπαμπάς που δεν έχουν ουσιώδη επικοινωνία, δεν γελάνε μαζί, δεν αγκαλιάζονται, δεν φιλιούνται, δεν δεν δεν.... Το μωρό θα θέλει ευτυχισμένους γονείς. Και για να γίνει αυτό πρέπει να προχωρήσετε παρακάτω. Καλύτερα να έχει ωραίες αναμνήσεις από σας κι ας είναι και χώρια. Αυτή είναι η γνώμη μου. Ελπίζω να σου παν όλα όπως τα αποφασίσεις γιατί στην τελική εσύ έχεις τον τελευταίο λόγο.
ΑπάντησηΔιαγραφή